انیمیشن قرمز شدن: نگاهی به بلوغ در دختران
انیمیشن قرمز شدن با نگاهی استعاری، مسائل مربوط به بلوغ دختران نوجوان را در قالب یک پاندای قرمز به تصویر کشیده است.
۲۸ ماه می (۷ خرداد) روز جهانی بهداشت قاعدگی یا پریود است. این روز برای افزایش آگاهی درباره‌ی بهداشت دوران قاعدگی و از بین بردن تابوی قاعدگی نامگذاری شده است. «قرمز شدن» انیمیشن پریود برای کودکان است که به تغییرات دوران بلوغ و مسائل جنسیتی -به‌ویژه پریود شدن یک دختر نوجوان- اشاره می‌کند.
«خیلی وقتا دلم برای اون «مِی» قبلی تنگ می‌شه. ولی خب زود از سرم میفته. ما همه‌مون یه هیولای درونی داریم. همه‌ی ما یه شخصیت شلوغ و پر سر و صدا داریم. البته همیشه مخفی‌ش می‌کنیم و هنوز اونا رو بروز ندادیم. ولی من بروزش دادم و توی این کار خیلی موفق شدم.»
انیمیشن قرمز شدن درباره‌ی دختر سیزده ساله‌ای به نام «مِی» است که نوجوانی متفاوتی را پشت سر می‌گذارد. «می» هر زمان که بیش از حد هیجان‌زده می‌شود یا تحت فشار قرار می‌گیرد، به یک پاندای قرمز رنگ تبدیل می‌شود. اما او بعد از ریلکس کردن، می‌تواند از این حالت خارج شود.
این انیمیشن با نگاهی استعاری، مسائل مربوط به دوران بلوغ و احساسات ناخوشایند، به‌ویژه در دختران نوجوان را در قالب یک پاندای قرمز به تصویر کشیده است.
کنترل‌گری والدین در مقابل خواسته‌های نوجوان
«می» مادری کمال‌گرا و کنترل‌گر دارد. به همین دلیل همیشه ناچار به رعایت قوانین انعطاف‌ناپذیر و سختی می‌شود که مادرش وضع کرده است. اما حالا او یک دختر نوجوانی‌ست که بر سر دوراهی قرار گرفته است؛ این‌که دختری وظیفه‌شناس و کامل برای مادرش باشد یا با تحولات دوران نوجوانی خود کنار بیاید. ملاک‌های سخت‌گیرانه‌ی مادر، باعث می‌شود پاندای درون «می» او را از دختری آرام و حرف‌گوش‌کن به دختری سرکش تبدیل کند. تا جایی که «می» برای رسیدن به خواسته‌ی خود به خانواده‌اش دروغ می‌گوید. او می‌خواهد نشان دهد که دیگر بزرگ شده و مثل دوران کودکی به مادرش وابسته نیست.
والدین کنترل‌گر، فرزند نوجوان خود را همچون مومی می‌دانند که باید شکل دلخواه آن‌ها را بپذیرد. درحالی‌که نوجوان به دنبال استقلال‌طلبی و کسب تجربیات جدید است. اگر ما والدین یا سرپرست کنترل‌گری باشیم، به هر شیوه‌ای متوسل می‌شویم تا رفتار و عملکرد فرزندمان را مدیریت کنیم.
پیروی نکردن فرزند از یک سو و استمرار رفتارهای کنترل‌کننده‌ی ما از سوی دیگر، به‌صورت یک چرخه‌ی معیوب در می‌آید. در چنین شرایطی مشکلات ارتباطی بین ما و نوجوان هر روز بیشتر می‌شود. ممکن است نوجوان برای رسیدن به خواسته‌های خود به پنهان‌کاری روی بیاورد.
در کنار نوجوان باشیم؛ نه در مقابل‌اش!
اگر با مشکل یا رفتار نامناسبی در نوجوان مواجه شدیم، باید با مدیریت هیجان خود به حل مسئله بپردازیم. سعی کنیم به دور از برچسب زدن و دیکته کردن خوب و بد، حرف‌ها و دلایل او را برای انجام آن رفتار بشنویم. به‌گونه‌ای که او احساس کند کنارش هستیم و نه مقابلش. به این ترتیب راهنمایی کردن ما برای نوجوان دیگر رنگ و بوی نصیحت نمی‌دهد.
شناخت ما از ویژگی‌های دوره‌ی نوجوانی و خصوصیات خاص فرزندمان، باعث می‌شود که تعامل بهتری با او داشته باشیم. خواندن کتاب و راهنمایی گرفتن از یک روانشناس، در پیمودن این مسیر کمک‌کننده است. توجه به این نکته بسیار اهمیت دارد که قرار نیست نوجوان رونوشتی از خواسته‌ها و آرزوهای ما باشد.
گفتگو با نوجوان درباره‌ی قاعدگی
انیمیشن «قرمز شدن» به تغییرات دوران بلوغ، قاعدگی و مسائل روحی که معمولا دختران به آن دچار می‌شوند اشاره می‌کند. «می» یک روز صبح در سرویس بهداشتی با دیدن ظاهر پاندایی و اولین نشانه‌های بلوغ در خود غافلگیر می‌شود. مادر نیز که چهره‌ی جدید «می» را ندیده، سراسیمه با یک جعبه پد و لوازم مورد نیاز قاعدگی سعی می‌کند به دخترش کمک کند.
در قسمتی دیگر از انیمیشن، مادر «می» برای رساندن نوار بهداشتی به دخترش، سعی می‌کند شرایط را کنترل کند. «می» از این رفتار مادرش خجالت‌زده و سپس عصبانی می‌شود. مادر«می» به‌جای گفتگو دوطرفه با دخترش درباره‌ی مسائل جنسیتی، تنها به مدیریت شرایط از زاویه‌ی دید خود اکتفا می‌کند.
اولین پریود یک دختر نوجوان، نقطه‌ی عطفی در زندگی او محسوب می‌شود. پریود شدن نشانه‌ی عبور از کودکی به بزرگسالی‌ست. هر دختری باید حوالی دوران نوجوانی و قبل از وقوع قاعدگی، از این موضوع آگاه شود. مادر یا سرپرست هم‌جنس، بهترین کسی‌ست که می‌تواند درباره‌ی این موضوع با دختر نوجوان صحبت کند و به سوالات او پاسخ دهد. ایجاد شرایط گفتگوی صمیمی بین والد یا سرپرست با نوجوان در مورد قاعدگی و تاکید بر این‌که این موضوع پدیده‌ای طبیعی و بیولوژیکی‌ست، باعث می‌شود نوجوان با اولین پریود دچار اضطراب نشود.
پذیرش تمام جنبه‌های شخصیت
یونگ (روانکاو سوئیسی) برای اولین بار مفهوم «سایه‌ی شخصیت» را مطرح کرد. سایه شامل تمام ویژگی‌های شخصیت ماست که از نظر خانواده، جامعه و حتی خودمان قابل پذیرش نیستند. به همین دلیل بعضی از ما سعی می‌کنیم این ویژگی‌ها را پنهان کنیم. کسانی که در همه حال می‌خواهند مودب، مــهــربان و کامل به نظر برسند، بخش‌هایی از احساسات خود را مدام سرکوب می‌کنند. ما باید به فرزندمان یاد بدهیم که همه‌ی احساسات مهم هستند. به او بگوییم احساساتی مثل ترس، خشم، تمایلات جنسی را نباید نادیده بگیریم. مهم این است که چطور با آن‌ها کنار بیاییم و یا به نحوه‌ی درستی بروز بدهیم. سرکوب کردن احساسات، منجر به طغیان در شرایط دیگری می‌شود که آثار مخرب‌تری برجای می‌گذارد.
مادر «می» از گذشته تا امروز همیشه تلاش کرده که خوب به نظر برسد. به همین خاطر بخشی از ابعاد شخصیت خود را نادیده گرفته است. به این ترتیب در یک سوم پایانی انیمیشن، بعد از عصبانیت زیاد، اندازه‌ی پاندای درون او به مراتب بزرگ‌تر از پاندای درون دخترش می‌شود و خشم خود را با شدت بیشتری ابراز می‌کند. (در این‌جا، پاندای بزرگ مادر، نمادی از احساسات سرکوب‌شده است.)
«می» در پایان انیمیشن تصمیم می‌گیرد تمام ابعاد شخصیت خود را بپذیرد و با آن‌ها زندگی کند. او حتی متوجه می‌شود بخش‌هایی از ویژگی‌هایی که خیال می‌کرده خجالت‌آور هستند، در چشم دیگران جذاب به نظر می‌آیند.
انیمیشن «قرمز شدن» یک انیمیشن درباره بلوغ است که مسائل دوران بلوغ و حال و احوال یک دختر نوجوان را به شکل ساده و ملموس به تصویر کشیده است.
انیمیشن «قرمز شدن» را می‌توانید در اپلیکیشن فیلیمو تماشا کنید.