پرورش محبت آمیز کودکان
کتاب «پرورش محبت آمیز کودکان» با استفاده از الگوی ارتباط بدون خشونت (ان.وی.سی) به والدین یا سرپرست کودک کمک می‌کند.
«چگونه با فرزند دو ساله‌ی‌مان که اسباب بازی دوستش را قاپ می‌زند رفتار کنیم؟ به بچه‌ی چهار ساله‌ی‌مان که اجازه نمی‌دهد سایر بچه‌ها در زمین بازی سرسره‌بازی کنند، ممکن است چه بگوییم؟ چگونه می‌توانیم با یک نوجوان که باز کارهای روزمره‌ی خانه را انجام نداده است حرف بزنیم؟ چگونه می‌توانیم از فرزندان‌مان محافظت کنیم، وقتی انتخاب‌های‌شان امنیت آن‌ها را به خطر می‌اندازد؟ چه منابعی به ما کمک می‌کند تا بر روی خشم، ناکامی یا رنج‌مان کار کنیم؛ وقتی به نظر می‌رسد ارتباط با فرزندان‌مان متشنج است و یا اصلا وجود ندارد؟»
کتاب «پرورش محبت آمیز کودکان» با استفاده از الگوی ارتباط بدون خشونت (ان.وی.سی) به والدین یا سرپرست کودک کمک می‌کند. هنگامی‌که سایر منابع فرزندپروری، الگوهای ارتباطی و تکنیک‌های انضباطی را پیشنهاد می‌کنند، ان.وی.سی بر اهمیت ارتباط محبتآمیز تاکید می‌کند.
اهمیت ارتباط همدلانه
ارتباط همدلانه یعنی این‌که از افکار و احساسات یک فرد در یک لحظه‌ی خاص آگاهی داشته باشیم و واکنش احساسی مناسبی به او نشان دهیم. ارتباط همدلانه با کودک از اهمیت زیادی برخوردار است. زمانی‌که ما بازخورد مناسبی به احساس کودک نشان می‌دهیم، او احساس امنیت و آرامش بیشتری می‌کند.
کتاب «پرورش محبت آمیز کودکان» با یک مثال از کودکی که به دلیل ناکامی در برقراری ارتباط با دوستانش ناراحت است، مفهوم الگوی ارتباط همدلانه را توضیح می‌دهد: «ارتباط همدلانه یک درک احترام‌آمیز است که کودک احساس کند ما آن‌جا حضور داریم و آنچه را او احساس می‌کند و نیاز دارد، می‌شنویم.
گاهیاوقات می‌توانیم این کار را در سکوت انجام دهیم و فقط با چشمان‌مان نشان دهیم که با احساس غم و نیاز او به داشتن کیفیتی متفاوت از ارتباط با دوستانش، همراه هستیم. یا می‌توانیم این کار را با صدای بلند انجام دهیم و مثلا بگوییم: «به نظر می‌رسد که تو واقعا غمگینی، چون با دوستانت به تو خوش نمی‌گذرد.»»
وقتی فرد ابتدا همدلی دیگران را دریافت می‌کند، پذیرش او برای شنیدن نصیحت و ارائه‌ی راهکار بیشتر می‌شود. الگوی ارتباط بدون خشونت (ان.وی.سی) اولویت نیاز به همدلی پیش از دریافت نصیحت را این‌گونه بیان می‌کند: «همه‌ی انسان‌ها وقتی در رنج و اندوه هستند، نیاز به حضور و همدلی دارند. ممکن است آن‌ها نصیحت لازم داشته باشند، ولی آن را پس از دریافت ارتباط همدلانه می‌خواهند.»
هدف از همدلی درک احساس و نیاز افراد است
احساس ناخوشایند افراد در یک شرایط خاص به علت برآورده نشدن نیازی در آن‌هاست. بنابراین زمانی‌که می‌خواهیم با کسی همدلی کنیم، باید سعی کنیم موضوع را از دید او ببینیم. با شناخت درست نیاز آن فرد، می‌توانیم او را درک کنیم.
در بخش دیگری از کتاب «پرورش محبت آمیز کودکان»، به هدف همدلی اشاره شده است: «در ان.وی.سی ما با دیگران، با حدس احساس‌ها و نیازهای‌شان همدلی می‌کنیم. به‌جای این‌که تلاش کنیم مسئله را حل کنیم، هدف‌مان درک است. بعضی‌اوقات مشاهده و تقاضا بیان نمی‌شوند.»
کتاب در ادامه با آوردن مثال‌هایی به‌عنوان تمرین، از مخاطب می‌خواهد درباره‌ی احساس‌ها و نیازهای افراد در آن موقعیت‌های خاص حدس بزنند.
نیاز محرک رفتار است
نیاز بزرگ‌ترین انگیزه برای رفتار افراد است. همه‌ی انسان‌ها _از جمله کودکان_ بر اساس نیازی که در خودشان احساس می‌کنند، رفتاری را بروز می‌دهند. ما با درک این واقعیت، به‌جای برچسب زدن به فرزندمان و یا نادیده گرفتن نیازهای خودمان، می‌توانیم شرایطی را فراهم کنیم تا نیازهای همه‌ی افراد خانواده به شیوه‌ی درست ارضا شوند.
این کتاب تحقق نیازهای افراد را محرک رفتار آن‌ها می‌داند: «قوی‌ترین و لذت‌بخش‌ترین انگیزه‌ی درونی انسان‌ها برای انجام هر کاری، علاقه به تحقق نیازهای خود و دیگران است. کودکان و بزرگسالان هر دو وقتی که با خودشان و یکدیگر مرتبط باشند، وقتی اطمینان کنند نیازهای‌شان برای یکدیگر اهمیت دارد و وقتی که آزادی انتخاب برای سهیم شدن با دیگران را تجربه کنند؛ بر اساس انگیزه‌ی درونی عمل می‌کنند. اگر بخواهیم فرزندان‌مان برای انجام آنچه می‌خواهیم انگیزه‌ی درونی خود را تجربه کنند، می‌توانیم هر چقدر ممکن است تمرکزمان را از اقتدار و انضباط تحمیلی، به سمت توجه به نیازهای درازمدت هر فرد ببریم.»
«پرورش محبت آمیز کودکان» در قسمت دیگری به اهمیت زبان محبتآمیز در دیده شدن و برآورده شدن نیازهای همه‌ی انسان‌ها اشاره می‌کند: «وقتی ما می‌فهمیم که نیازها انگیزه‌ی رفتار ما و دیگران هستند، دیگر دشمن نداریم. می‌توانیم انسانیت را در هر فرد ببینیم؛ حتی اگر رفتار او را به‌شدت ناراحت‌کننده بیابیم. با منابع بسیار زیاد و خلاقیت‌مان، می‌توانیم راهبردهایی برای تحقق همه‌ی نیازهای‌مان پیدا کنیم. تغییر ماهیت فرزند پروری، چالش بزرگی در زمینه‌ی واقعیت‌های هر روزه و اجتناب‌ناپذیر زندگی خانوادگی‌ست. این تغییر، ژرفای ارتباط و اعتماد بین اعضای خانواده را ممکن می‌سازد. به‌غیر از تاثیر بر هر خانواده، فرزندپروری مبتنی بر ارتباط می‌تواند حرکت جامعه‌ی ما را به سوی جهانی که در آن نیازهای همه اهمیت دارد و صلح یک واقعیت است هدایت کند؛ شاید برای نسل بچه‌های ما و شاید برای نسل‌های آینده. این وقتی اتفاق می‌افتد که انسان یاد بگیرد تا با زبان محبتآمیز صحبت کند.»
کتاب پرورش محبت آمیز کودکان
کتاب «پرورش محبت آمیز کودکان» از مجموعه کتاب‌های «ارتباط بدون خشونت» ترجمه‌ای از «فرشته سبحانی» و «کیوان رحیمیان» است. این کتاب بر اهمیت ارتباطی مبتنی بر همدلی، احترام به نیازها و احساسات همه‌ی افراد تاکید می‌کند. «پرورش محبتآمیز کودکان» در راستای رسیدن به این موضوع، راهکارهای کاربردی برای فرزند پروری را به والدین و مربیان ارائه می‌دهد.
کتاب پرورش محبتآمیز کودکان در اپلیکیشن فیدیبو قابل دسترسی‌ست.