کودکان و عبور از اضطراب
اضطراب و شرایط استرسزا برای بزرگسالان و کودکان همیشه وجود دارد. ما بهطور مدام در معرض انواع بحرانها و ناملایمات قرار میگیریم اما خطر زمانیست که این شرایط به یک درگیری مزمن بدل شود.
![اضطراب کودکان در دوران پاندمی کرونا](https://mehretaha.com/wp-content/uploads/2020/04/childs-and-stress-02.jpeg)
اضطراب احساسی ناخوشایند با ترکیبی از ناآرامی، ترس یا نگرانی پیوسته برای یک اتفاق یا یک نتیجه در آینده است، هم کودکان و هم بزرگسالان در موقیتهای مختلفی مثل بیماری، امتحان، تغییر در محل زندگی و… از اضطراب رنج میبرند .بهطور متوسط و در شرایط معمول حدود ده تا بیست درصد کودکان علائم اضطراب را بارها و بارها تجربه میکنند.
علائم اضطراب در کودکان به صورتهای مختلفی مانند نوسانات خلقی، خستگی، عدم اعتماد به نفس، تغییرات در خواب و خوراک، بیقراری، ضعف در تمرکز، کجخلقی یا عصبانیت بروز میکند.
در شرایط گوناگون، اضطراب بسته به شدت آن و زمانی که کودک را درگیر کرده است سنجیده میشود. در صورتی که علائم اضطراب در کودک کمتر از دو هفته ادامه یابد، راهکارهای سادهی تغییر در ساختار و شیوهی زندگی میتواند تاثیر گذار باشد. اما اگر علائم با شدت زیاد و زمان طولانی در کودک مشاهده شود میبایست از روانشناس یا روانکاو جهت بازگرداندن شرایط عادی و آرامش، کمک گرفت.
در شرایط بحرانی مانند سیل، زلزله، آتشسوزی، بیماری، اپیدمی و … احساس ناخوشایند و ناتوانی در غلبه بر این احساس میتواند علاوه بر اختلال در زندگی یک فرد بالغ، کودکان را نیز با مشکلات روانشناختی مواجه کند. برای گذر از شرایط بحران و اضطرابهای ناشی از آن به تمرین راهکارهای عملی برای ثبات و آرامش فردی و انتقال آرامش به کودکان نیاز داریم.
برای عبور کودکان از اضطراب چه کنیم؟
با کودکان همدلی کنید:
کودکان تحت تاثیر فضای منفی بیرونی، دچار نگرانی و خیالپردازیهای منفی میشوند. لازم است بدون قضاوت یا نفی افکار و خیالپردازیهای او، با دقت به حرفهایش گوش داده و برای شناخت احساسهای ناخوشایند درونیاش بدون ارائهی راهحل، کمک کنید.
به کودک یادآوری کنید که با ترسهای خود روبهرو شود و از آنها فرار نکند. به او بیاموزید که کمبودها و نقصها همیشه وجود دارند و نیازی نیست که همه چیز کامل و بدون ایراد باشد.
![اضطراب کودکان در دوران پاندمی کرونا](https://mehretaha.com/wp-content/uploads/2020/04/childs-and-stress-01-1.jpeg)
شرایط را بدون تحریف، مورد مشاهده قرار دهید:
کودکان تیزبین و باهوشند و در شرایط بحرانی، انکار و وارونهسازی آنها را دچار بیاعتمادی و سانسور احساسات میکند. لازم است شرایط را بهصورت قابل درک برای کودک توضیح داده و نکات مثبت و منفی موجود را با او مورد بررسی قرار دهیم و برای آنها راهکار قابل اجرا و منطقی پیدا کنیم.
به هیجانات او واکنش منفی نشان ندهید:
کودکان به بروز هیجانات خود در محیط امن و قابل اعتماد نیاز دارند. بهعنوان فرد بالغ هیجان کودک را مورد پذیرش قرار دهید و اجازه دهید تا با احساسات و نیازهای درونیاش بهتر مواجه شود.
او را تشویق کنید تا روی احساسات منفی خود نامگذاری کرده و در مورد آن توضیح دهد.
احساسات منفی را مانند احساسات مثبت، عادی و منطقی نشان دهید. اگر کودک نیاز به بروز بیرونی احساسات منفی خود (مثل گریه کردن) داشت، برای او فرصت و امکان بروز احساساتش را بدون قضاوت و برچسب زدن ایجاد کنید.
فضای خلاقیت و بازی ایجاد کنید:
کودکان میتوانند از هر موقعیت و شرایطی در ذهن خود داستان و بازی خلق کنند. با آنها همسو شوید. ترسهای درونی را با نقاشی، کاردستی، قصهسازی و بازی؛ به خلاقیت تبدیل کنید.
عبور از شرایط بحرانی و اضطراب، همراه با بازی برای کودکان امکانپذیرتر خواهد بود.
تسلیم نشوید
اضطراب و شرایط استرسزا همیشه وجود دارد. ما بهطور مدام در معرض انواع بحرانها و ناملایمات قرار میگیریم اما خطر زمانیست که این شرایط به یک درگیری مزمن مبدل شده و موضوع اضطرابزا در کودک طوری نهادینه شود که او برای چیزهای متفاوتی احساس اضطراب کند.
آنچه از نظر علمی واضح است اضطراب و استرس درمانپذیر است و آنچه اهمیت دارد این است که تسلیم شرایط بحرانی نشده و راههای کاهش اضطراب را بهصورت فردی و با کودکان اطراف خود تمرین کنیم.