کرونا در ایران: بی سرپرست شدن ۵۱ هزار کودک
کرونا در ایران ۵۱ هزار کودک را یتیم کرده، ۳۰ هزار نفر به تعداد زنان سرپرست خانوار اضافه شده، ۶۱۲ هزار خانوار را به زیر خط فقر برده و منجر به افزایش ۲۵ درصدی اختلافات حاد خانوادگی شده است.
«حبیبالله مسعودیفرید» معاون اجتماعی سازمان بهزیستی، در گفتگویی با روزنامهی جامجم به آثار شیوع ویروس کرونا در ایران و مرگهای ناشی از بیماری کووید۱۹ پرداخته و گفته است: «کرونا ۵۱ هزار کودک را یتیم کرده، ۳۰ هزار نفر به تعداد زنان سرپرست خانوار اضافه شده، ۶۱۲ هزار خانوار را به زیر خط فقر برده و منجر به افزایش ۲۵ درصدی اختلافات حاد خانوادگی شده است.»
این اعداد و ارقام منجر به از دست دادن منابع و سرمایههای انسانی شده و نمیبایست مانند اعداد اعلامشده از آمار مرگ و میر روزانه ناشی از ابتلا به کووید۱۹ عادی شده و بهسادگی از ذهن بگذرد و کنار گذاشته شود.
این آمار وقتی معنا و مفهوم پیچیدهتری پیدا میکند که به گفتهی دکتر «سیدحسن موسویچلک» رئیس انجمن مددکاران ایران توجه کنیم که به تأکید اینگونه بیان کرده است: «ایران، نظام سنجش سلامت جسمی و نظام سنجش سلامت اجتماعی و روانی ندارد و ما تا مریض نشویم به سراغ سیستم درمان نمیرویم.»
چهار پرسش
بنابراین آنچه باید در سخنان «مسعودیفرید» و آمارهایش توجه ما را بیشتر جلب کند این است که:
- نیازهای اجتماعی-روانی ۵۱ هزار کودکی که کرونا آنها را بیسرپرست کرده؛ چگونه قرار است برآورده شود؟
- ما که تاکنون نتوانسته بودیم بهخوبی از پس حل مسائل و مشکلات زنان سرپرست خانوار برآییم؛ حالا که ۳۰ هزار زن دیگر به جمع زنان سرپرست خانوار پیوستهاند، چه تدارکی برای پشتیبانی از آنها باید ببینیم؟
- دربارهی آثار فقر و افزوده شدن ۶۱۲ هزار خانواده به جمعیت زیر خط فقر، چه برنامهریزیهایی لازم است؟
- آیا سیستمهای حمایت اجتماعی ما اعم از دولتی و غیردولتی توان پرداختن به حل اختلافات حاد خانوادگی که اینک ۲۵ درصد افزایش یافته را دارند؟