طرح خانواده میزبان بهزیستی؛ دغدغه جدید مهرطه
طرح “میزبان” که به تازگی اصلاح و اجرا شده، به سازمان بهزیستی این امکان را می‌دهد که کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست را به صورت موقت به خانواده‌های واجد شرایط بسپارد. این طرح که جایگزین فرآیندهای سخت‌گیرانه قبلی شده، با وجود هدف کمک به کودکان، نگرانی‌های جدی ایجاد کرده است. موقتی بودن سرپرستی، به‌ویژه برای کودکان زیر ۷ سال که نیاز به دلبستگی و ثبات دارند، می‌تواند آسیب‌های روحی و روانی شدید ایجاد کند. کارشناسان معتقدند که این طرح، به جای محافظت از کودکان، آنان را با مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب و بی‌اعتمادی روبه‌رو می‌کند. همچنین، نبود پشتوانه و عدم پایداری سرپرستی به نگرانی‌ها افزوده است. آنها توصیه می‌کنند ارزیابی‌های دقیق‌تری از صلاحیت خانواده‌ها انجام شده و آموزش‌های فرزندپروری ضروری باشد تا از آسیب بیشتر به این کودکان جلوگیری شود.
معایب طرح میزبان خانواده بهزیستی
طرح “میزبان” معایب و خطرات جدی برای کودکان به همراه دارد که مهم‌ترین آنها به آسیب‌های روحی و روانی مرتبط است. این معایب شامل موارد زیر است:
۱. موقتی بودن سرپرستی و ناامنی عاطفی
موقتی بودن حضور کودک در خانواده‌ها، بزرگ‌ترین معضل این طرح است. کودکان به‌ویژه در سنین پایین نیاز به ثبات عاطفی دارند، و جابه‌جایی مکرر بین خانواده‌ها می‌تواند باعث بروز دلبستگی ناایمن، اضطراب جدایی و ترس از رهاشدگی شود. این آسیب‌ها به‌ویژه برای کودکان زیر هفت سال بسیار خطرناک است، چراکه در این سن، دلبستگی و امنیت عاطفی به‌درستی شکل نگرفته است.
۲. آسیب‌های روانی بلندمدت
جابه‌جایی مکرر و عدم ثبات محیط خانوادگی ممکن است باعث افسردگی، بی‌اعتمادی و درماندگی روانی در کودکان شود. کودکانی که با تغییرات مکرر مواجه می‌شوند، دچار اختلالات روانی نظیر اضطراب مزمن و احساس تنهایی خواهند شد. این تجربیات می‌تواند تأثیرات بلندمدتی بر رشد عاطفی و شناختی کودکان داشته باشد.
۳. نبود پشتوانه و امنیت اجتماعی
در این طرح، چون سرپرستی موقتی است و نام کودک وارد شناسنامه خانواده نمی‌شود، کودکان از هیچ‌گونه پشتوانه قانونی و امنیت اجتماعی برخوردار نیستند. این به معنای نداشتن حقوق مشخصی نظیر ارث، نام خانوادگی و حفاظت قانونی است که می‌تواند آینده این کودکان را تحت تأثیر قرار دهد.
۴. احتمال بازگشت به بهزیستی
احتمال بازگشت کودکان به مراکز بهزیستی پس از دوره موقتی بسیار بالاست، که این موضوع به کودکان آسیب روحی شدید وارد می‌کند. برگشت به محیط قبلی باعث تقویت حس رهاشدگی و بی‌ارزشی در آنها می‌شود و این کودکان بیشتر در معرض مشکلات روان‌شناختی قرار می‌گیرند.
۵. ارزیابی ناکافی صلاحیت خانواده‌ها
هرچند سازمان بهزیستی اعلام کرده که خانواده‌های میزبان باید از نظر صلاحیت‌های لازم ارزیابی شوند، اما سرعت بالای فرایند موقتی ممکن است منجر به ارزیابی‌های سطحی شود. اگر خانواده‌ای از نظر روانی، اجتماعی یا اقتصادی آماده پذیرش کودک نباشد، می‌تواند موجب بروز مشکلات جدی برای کودک شود.
۶. کمبود آموزش‌های فرزندپروری
بسیاری از خانواده‌های میزبان بدون آموزش‌های لازم فرزندپروری اقدام به پذیرش موقت کودکان می‌کنند. این عدم آشنایی با نیازهای روان‌شناختی کودکان، به‌ویژه کودکانی که تجربه‌های آسیب‌زای قبلی داشته‌اند، می‌تواند منجر به تعاملات نادرست و تشدید مشکلات عاطفی آنها شود.
در مجموع، این طرح بدون نظارت دقیق و برنامه‌ریزی طولانی‌مدت می‌تواند برای کودکان بهزیستی بیشتر از آنکه فایده داشته باشد، آسیب‌زا باشد. برای اطلاعات بیشتر در مورد این طرح اینجا کلیک کنید. نظرات خود را در انتهای این مطلب با ما درمیان بگذارید. مهرطه یکی از مراکز نگهداری نوجوانان بی سرپرست دختر با رویکرد شبه خانوداه در تهران است. برای آشنایی با ما به سایر صفحات وب سایت مراجعه کنید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.